باران شبانه

مائیم ومی مطرب و این کنج خراب فارغ ز امید رحمت بیم عذاب

باران شبانه

مائیم ومی مطرب و این کنج خراب فارغ ز امید رحمت بیم عذاب

روزهای ابری

 صبحگاهان ابرهای زمستانی آسمان صاف

 کویر را پوشاندند

 چشم ها در انتظار....

 "آخ اگه بارون بزنه!"

 نه ،نه خبری نیست ؛ دلمان گرفت؛دلمان

 پوسید از این بی بارانی

 وامیدها به شب....

 "آسمان صاف وشب آرام....!!"

 وصبگاهان...

 انتظار...

 امید...

 ودیگر بار...

 قصه ای تکرار...

 تکرار...

 تکرار...

 تکرار...

 .......

 وزمستان کم کم میکوچد....

 "قاصد روزان ابری داروگ! کی میرسد باران؟!!!"

نظرات 3 + ارسال نظر
آریا دوشنبه 1 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 02:20 ق.ظ http://meisamaria.blogsky.com

very very nice

فاطمه دوشنبه 1 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 02:58 ب.ظ

علی سلام قشنگ بود ولی یک غلط املایی داشت موفق باشی

نادری شنبه 20 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 07:00 ب.ظ

آقای شفیعی
روزهای ابری خیلی جذبکننده بود جرا که همین روزهای تکراری است که زندگی را میسازد.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد