باران شبانه

مائیم ومی مطرب و این کنج خراب فارغ ز امید رحمت بیم عذاب

باران شبانه

مائیم ومی مطرب و این کنج خراب فارغ ز امید رحمت بیم عذاب

کاش آنزمان. . . .

 

 کاش آنزمان سرادق گردون نگون شدی

 

 وین خرگه بلند ستون بیستون شدی

 

 کاش آنزمان بر آمدی ازکوه تابه کوه

 

 سیل سیه که روی زمین قیرگون شدی

 

 کاش آنزمان زآه جگر سوز اهل بیت

 

 یک شعله برق خرمن گردون دون شدی

 

 کاش آنزمان که این حرکت کرد آسمان

 

 سیماب وار روی زمین بی سکون شدی

 

 کاش آنزمان که پیکر اوشد درون خاک

 

 جان جهانیان همه ازتن برون شدی

 

 کاش آنزمان که کشتی آل نبی شکست

 

عالم تمام غرقه دریای خون شدی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد